سید حلاوی یک قصیده شکواییه ای ساخت که در آن به امام زمان عج شکایتها دارد

سید حلاوی یک قصیده شکواییه ای ساخت که در آن به امام زمان عج شکایتها دارد:

یابن العسکری کجا هستید؟

شیعیان شما را آزار می کنند. فلان دسته از شیعیانت گرفتار شده اند و دچار رنج و شکنج و بلا و محنت هستند. در این اشعار بلاهای که بر شیعیان مختلف رخ داده است به نظم کشیده شده است.


این اشعار را این طرف و آن طرف در دو سه جلسه خوانده بود.

 یکی دو نفر از اوتاد نجف در عالم رویا به حضور مبارک حضرت بقیةالله شرفیاب شدند. حضرت به آنها فرمودند:

 بروید به سید بگویید:

 سید! اینقدر دل من را مسوزان، اینقدر سینه مرا کباب مکن، اینقدر ناراحتی شیعه را به گوشم مرسان، من از شنیدن آن متاثر می شوم. عبارتی که پیغام داده است این است:

” لیس الامر بیدی “ سید! کار به دست من نیست، به دست خداست. دعا کنید خدا فرج مرا برساند تا شیعیانم را از این شکنجه ها نجات دهم.

قربان محبتت یا بقیة الله، قربان آقاییت ای پدر مهربان.

مهدویت...